Na wstępie uprzedazaam ni jestem trezwy.
Dziś dowiedziałmem się że ktoś mogo bardzo nie lubie wlał solanke do mojego F2N p--stąd poblemy. Gościu na wybite zeby i zamany nos. jak mowi gimbazamasaakra

Może warto odstawić alkohol

Nadal nie jestem do końca trzeźwy i z natury mam silną psychikę, ale ostatnio mam ogólny spadek formy. Masa różnych problemów + problemy z policją, która faktycznie nie daje mi żyć. Bardzo długa historia...
Renówka, którą sprzedałem, ta sama którą miałem kolizję, ale kochałem ten wóz i zarzekałem się, że była w dobrym stanie, a już silnik w stanie idealnym, kryła przede mną tajemnicę w postaci ingerencji kogoś, komu życzę jak najgorzej. Ten ktoś pod moją nieobecność (19nastka stała pod wiatą, z uchyloną maską i otwarta, bo każdy mnie znał i wiedział, że do tego auta nie ma wstępu; maska była uchylona, oparta na drewnianym klocku, bo po zamknięciu trzeba było dwóch osób, żeby ją otworzyć - skutek kolizji) wykręcił trzy świece i nalał co cylindrów solanki... Katem okazałem się ja i nabywca w sumie, a ja problemy z silnikiem tłumaczyłem sobie zastaniem (gaźnik) i pałowaniem przyszłego nabywcy. Wóz w momencie sprzedaży miał problemy z rozruchem - nie dało się zakręcić silnikiem... Będąc mega przekonanym o" zajebistości" mojego silnika uznałem, że to dziwne, ale nie ruszałem jej około trzech miesięcy i zwaliłem winę na akumulator (o który cały czas dbałem, choć nie był najmłodszy) lub rozrusznik (brałem pod uwagę, że coś z tulejkami albo że coś zaoksydowało i się tylko kabel grzeje...). Wóz zaczął gadać dopiero po kilkuset metrach ciągnięcia na sznurku. Pomyślałem wtedy, że niemożliwe. Pierścienie się pozapiekały? Tłoki przywarły do cylindrów? No niemożliwe! Przecież nie takie silniki odpalały po latach. Jak juz zaskoczyła i tak nie było to samo. Zwaliłem winę na pompę paliwa i gaźnik, bo długi przestój. A ten silnik był po prostu zniszczony...
Gdybym tylko wiedział, że ktoś tam był... A nie skapnąłem się, bo gość wiedział, że mam ała i wszystko dojrzę i bardzo się starał robić bez śladów. Jakbym się dowiedział, rozebrałbym ten silnik nawet, żeby tylko go uratować i nic nie wymieniać prócz rzeczy typu uszczelki, itp. Wtedy też pewnie doszedłbym do wniosku, że jej nie sprzedam. A tak Renówkę sprzedałem z trudem i niedowierzaniem, za psie pieniądze, a gdy wykończyła nieświadomego właściciela trafiła ostatecznie na złom. Nie przeproszę tu w tym miejscu jego, bo i tak zalazł mi za skórę, ale to wszystko od początku było nie tak.

Pan już chyba pisał na forum,żebyśmy nie sprzedawali swoich samochodów ,bo później się żałuje strasznie. Czytając pańską historię współczuję panu bardzo. Pozdrawiam i życzę powrotu do formy!